Osuszanie powietrza w rekuperatorze stanowi kluczowy element efektywnej wymiany powietrza w pomieszczeniach. W celu poprawy jakości powietrza wewnątrz budynków oraz zwiększenia efektywności energetycznej systemów wentylacyjnych, stosuje się różnorodne technologie, z których jedną z istotnych jest wykorzystanie wymienników ciepła. 

W kontekście rekuperatorów, istnieją dwie główne kategorie wymienników: obrotowe i przeciwprądowe. Oba te rodzaje wymienników odgrywają kluczową rolę w procesie osuszania powietrza, umożliwiając odzyskiwanie ciepła oraz skuteczne usuwanie wilgoci z przepływającego powietrza. Ten wpis artykuł przedstawi Wam istotę osuszania powietrza w rekuperatorze, skupiając się na zasadach działania wymienników obrotowych i przeciwprądowych oraz jaką rolę pełnią.

Proces osuszania powietrza w rekuperatorach – Jak działa wymiennik obrotowy?

W przypadku wymienników obrotowych, proces osuszania powietrza odbywa się za pomocą obracających się wokół własnej osi wymienników ciepła, lub jednego wymiennika ciepła. Wymienniki składają się tysięcy lameli w których porusza się powietrza. W jednej części wymiennika przepływa świeże powietrza z zewnątrz budynku, a drugiej powietrza wentylacyjne, czyli brudne/ ciepłe/ wilgotne z wnętrza budynku.

Podczas działania systemu rekuperacji, świeże powietrze i powietrze wentylacyjne przepływają przez oddzielne kanały, które są umieszczone po 2 przeciwnych stronach wymiennika, który się obraca. Dzięki temu, ciepło przenosi się z jednego strumienia powietrza na drugi, zachowując jednocześnie ich oddzielność, ale też przekazując wilgotność. Proces ten odbywa się w taki sposób, że do schłodzonego lamela wpływa ciepłe i wilgotne powietrze z domu. Powietrze to schładzane jest w tym miejscu, co prowadzi do wykraplania się wody.

W przypadku wymienników obrotowych, wilgotne powietrze z wnętrza budynku przekazuje swoje ciepło i wilgoć do świeżego powietrza z zewnątrz. W rezultacie, świeże powietrze jest nawadniane, a jednocześnie nagrzewane za sprawą odzyskanego ciepła i wilgoci. Z kolei, brudne powietrze, po przekazaniu swojej energii cieplnej i wilgoci, z wnętrza budynku jest odprowadzane na zewnątrz.

Wymienniki obrotowe vs. przeciwprądowe – Osuszanie powietrza w rekuperacji.

W przypadku wymienników przeciwprądowych, proces osuszania powietrza odbywa się w podobny sposób, co w wymienniku obrotowym, bo też w wyniku schładzania, powietrze „kurcząc się” zostawia nadmiar wilgoci na lameli przez którą płynie, a ta grawitacyjnie spływa na tackę ociekową w jednostce. W przypadku entalpii pomiędzy lamelami występuje błona, przepuszczająca wilgoć, ale blokująca drogę dla zapachów i zabrudzeń z powietrza usuwanego z budynku. Ciepło także przenosi się z jednego strumienia powietrza na drugi poprzez przewodzenie ciepła przez materiał wymiennika.

W obu przypadkach, zarówno w wymiennikach obrotowych, jak i przeciwprądowych, proces osuszania powietrza odbywa się w sposób efektywny, umożliwiając jednoczesne odzyskiwanie ciepła i redukcję wilgotności powietrza wentylacyjnego. To przyczynia się do utrzymania zdrowej i komfortowej atmosfery wewnątrz budynku.

Co do samej wilgotności, to wysoka wilgotność powietrza wewnętrznego może prowadzić nawet do problemów zdrowotnych. Badania naukowe wykazują negatywny wpływ nadmiernie wilgotnego środowiska na zdrowie ludzi, który jest podobnie szkodliwy, co środowisko nadmiernie suche.

Jak rekuperacja radzi sobie z problemem wilgoci w pomieszczeniach?

Nadmierna wilgotność wewnątrz budynków sprzyja rozwojowi pleśni i grzybów, które mogą wywoływać alergie, astmę i inne problemy zdrowotne. Badania przeprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz inne instytuty badawcze wskazują, że ekspozycja na pleśń i grzyby może powodować podrażnienia dróg oddechowych, objawy alergiczne, takie jak katar, kaszel, swędzenie oczu oraz nasilać objawy astmy u osób podatnych.

Dodatkowo, nadmierna wilgotność może sprzyjać rozwojowi roztoczy i drobnoustrojów, które są również czynnikami ryzyka dla zdrowia. Ekspozycja na roztocza może wywoływać objawy alergiczne, takie jak swędzenie skóry, wysypki, kichanie, a u osób z astmą może nasilać jej objawy. Ponadto, wilgotne środowisko sprzyja namnażaniu się bakterii, które mogą stanowić zagrożenie dla układu oddechowego i ogólnego stanu zdrowia.

Nadmierne wilgotne środowisko sprzyja również kondensacji na ścianach i innych powierzchniach. To z kolei może prowadzić do uszkodzeń budynku, takich jak przebarwienia, rozpad tynków, pleśń na powierzchniach oraz korozję metalowych elementów. Wyniki badań przeprowadzonych przez niezależne instytuty i ośrodki badawcze potwierdzają negatywny wpływ nadmiernie wilgotnego środowiska na trwałość i stabilność konstrukcji budynku.

W jednym z badań przeprowadzonych przez renomowany instytut naukowy stwierdzono, że wilgotne środowisko może prowadzić do zmniejszenia wytrzymałości betonu i innych materiałów budowlanych, co z kolei może wpływać na integralność konstrukcji budynku. Innymi badaniami potwierdzono, że długotrwała ekspozycja na wilgoć może powodować degradację izolacji termicznej, prowadząc do utraty energii i zwiększenia kosztów eksploatacji.

Można by z tego wywnioskować, że nadmierna wilgotność wewnątrz budynków ma negatywny wpływ na zdrowie ludzi i trwałość konstrukcji. Ekspozycja na pleśń, grzyby, roztocza i bakterie związane z nadmierną wilgotnością może prowadzić do objawów alergicznych, pogorszenia astmy oraz innych problemów zdrowotnych. Ponadto, kondensacja na ścianach i w powierzchniach może prowadzić do uszkodzeń budynku. Wyniki badań potwierdzają negatywne skutki nadmiernie wilgotnego środowiska na trwałość konstrukcji i efektywność energetyczną. Dlatego, skuteczne systemy rekuperacyjne pomagają w usuwaniu nadmiaru wilgoci, zapobiegając powstawaniu pleśni, grzybów i innych problemów zdrowotnych oraz chroniąc strukturę budynku.

Stosowanie poprawnie wykonanej instalacji rekuperacji, wraz z odpowiednio dobraną jednostką jest kluczowe, dla regulacji wilgoci i zapobieganiu jej nadmiernemu gromadzeniu się w pomieszczeniach, bądź po prostu ich przesuszaniu.